Autor: admin

NAD ICH GŁOWAMI SŁONECZNE, SPOKOJNE NIEBO.

Jasmina, Sofija, Nika i Wlad zwiedzają okolice zamku Książ oraz Andrzejówkę.

W najbliższym tygodniu do naszej parafii na  plebanię przybędzie 6 osób z Ukrainy: 2 mamy i  4 dzieci w wieku 8, 11, 12 i 13 lat.  

Lista najpotrzebniejszych rzeczy:  

Łazienka: 

ręczniki kąpielowe duże i małe, suszarka do włosów, suszarka  do prania, chemia: żele do mycia, mydła, płyn do prania  białego i kolory, szampony, papier toaletowy, miska plastikowe  łazienkowa.  

Kuchnia: kuchnia gazowa z piekarnikiem, ścierki, stół +  krzesła, komplet kuchennych szafek lub szafki kuchenne  stojące/wiszące, 8 kubeczków, sztućce dla 8 osób komplet,  garnek duży, rondelki, patelnia duża i mała, łyżka wazowa,  łopatki do patelni, noże kuchenne, obieraczka do warzyw,  talerze głębokie, płaskie, deserowe, głębokie miski sałatkowe,  plastikowa miska kuchenna do art. spożywczych.  

Pokój: pościele komplety, poduszki małe (6 szt. ) i duże  (6 szt. ), kołdra nowa 160 cm x 200 cm (6 szt.), koce,  prześcieradła (6 szt. ), 2 fotele rozkładane do spania lub  wersalka rozkładana dla 2 osób, lampki na biurko, dwa biurka  dla dzieci do nauki.  

Dodatkowo poszukiwana osoba do podłączenia kuchenki do  instalacji gazowej. 

Święto Młodzianków, czyli dzieci betlejemskich pomordowanych na rozkaz Heroda, obchodzi Kościół 28 grudnia. Choć jeszcze nieświadome, oddały życie za Chrystusa. Tradycja podkreśla, że otrzymały one chrzest krwi i nazywa je „pierwocinami Kościoła”. Kult Młodzianków rozpoczął się już w II wieku.

Zapis o męczeństwie dzieci betlejemskich znajduje się w Ewangelii św. Mateusza. Kiedy król Herod dowiedział się od Mędrców ze Wschodu, że narodził się przepowiadany przez proroków król żydowski, przeraził się, że straci władzę, dlatego postanowił zabić nowo narodzonego Mesjasza.

Mędrcy mieli odnaleźć Dzieciątko i donieść Herodowi, gdzie ono przebywa. Ostrzeżeni jednak przez anioła, nie zawiadomili Heroda i omijając Jerozolimę powrócili do swojej ojczyzny. Rozwścieczyło to króla, dlatego rozkazał zabić wszystkie dzieci w Betlejem poniżej 2 roku życia, licząc, że w ten sposób zamorduje również Jezusa. Święta Rodzina jednak uciekła wcześniej do Egiptu. Dzieci z Betlejem choć nieświadomie, poniosły śmierć za Jezusa i w ten sposób Go ocaliły, dlatego uznawane są przez Kościół za męczenników.

O męczeństwie świętych Młodzianków pisał już w II w. św. Ireneusz, a w wieku III św. Cyprian. W V stuleciu ich kult był już bardzo rozpowszechniony. Św. Augustyn pisał o nich: „Niemowlęta, które bezbożność Heroda oderwała od piersi matek, słusznie zostały nazwane męczeńskimi kwiatami. Są to pierwsze pąki Kościoła, rozwinięte wśród niewiary, zaś przedwcześnie zważone mroźną zawiścią prześladowania”.

Tradycja chrześcijańska podkreśla, że choć dzieci z Betlejem nie zostały ochrzczone, jednak męczeństwo przyłączyło je do Chrystusa, dlatego mówi się, że otrzymały chrzest krwi. W historii chrześcijaństwa wielokrotnie zdarzało się, że ktoś, kto nie był jeszcze ochrzczony – np. katechumeni, przygotowujący się dopiero do przyjęcia sakramentów – ponosili śmierć męczeńską. O nich również mówi się, że otrzymali chrzest krwi.

Dziś obchodzimy rocznicę poświęcenia Bazyliki Laterańskiej, najstarszej z czterech rzymskich bazylik pontyfikalnych (papieskich), katedry Biskupa Rzymu.

Od 313 roku do początku XIV wieku na Lateranie rezydowali kolejni papieże. Dopiero po opuszczeniu w 1377 roku za namową św. Katarzyny ze Sieny Awinionu papież Grzegorz XI i jego następcy zamieszkali w Watykanie, który do dziś jest ich siedzibą.

Rocznicę poświęcenia Bazyliki Laterańskiej obchodzono na początku tylko w Rzymie. Dopiero później, za sprawą augustiańskich mnichów, święto zaczęto obchodzić także w innych miejscach. Na stałe do kalendarza liturgicznego weszło ono za sprawą papieża św. Piusa V, który kazał umieścić je w mszale wydanym w 1570 roku.

W nowym kalendarzu rzymskim zmieniono dotychczasową nazwę święta „dedykacja arcybazyliki Najświętszego Zbawiciela” (wcześniejsze wezwanie świątyni) na „rocznicę poświęcenia bazyliki laterańskiej”.

Bazylika Laterańska była przez długie lata głównym kościołem Rzymu i ze względu na swą rangę nazywana jest „Matką i głową wszystkich kościołów” (Mater et Caput omnium Ecclesiarum Urbis et Orbis – napis o tej treści widnieje na frontonie świątyni).

Rozpoczynający swój pontyfikat Papieże odprawiają w niej Msze św., przejmując rządy nad diecezją rzymską, podobnie czynią w swych katedrach biskupi-ordynariusze, obejmujący rządy w swych diecezjach.

Ostatni raz uroczystość ingresu odbyła się 7 kwietnia 2013 roku, kiedy swój pontyfikat rozpoczynał Ojciec Święty Franciszek (inauguracja pontyfikatu odbyła się 19 marca).

Fundatorem Bazyliki był prawdopodobnie papież Milcjades (311-14), który po otrzymaniu od cesarza Konstantyna w roku 313 znajdującej się w tym miejscu siedziby gwardii wzniósł pierwszy budynek świątynny.

Pierwszej konsekracji świątyni i jej głównego ołtarza dokonał papież św. Sylwester I w dniu 9 listopada 324 r. Główny obrzęd polegał na namaszczeniu głównego ołtarza krzyżmem świętym, które miało symbolizować Chrystusa jako ofiarnika i ofiarę.

Do Bazyliki przylegała także rezydencja, siedziba papieży przez prawie 1000 lat. Świątynia była wielokrotnie przebudowywana, zmieniało się także jej wezwanie. Papież Grzegorz Wielki dedykował ją dwóm świętym Janom: Chrzcicielowi i Ewangeliście.

Upowszechniona nazwa „Bazylika św. Jana na Lateranie” jest więc błędna, powinno się ją określać bazyliką Świętych Janów. Pełna nazwa świątyni w obecnym brzemieniu jest następująca: Papieska arcybazylika Najświętszego Zbawiciela, św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty na Lateranie. Matka i Głowa Wszystkich Kościołów Miasta i Świata.

Po przeniesieniu siedziby papiestwa do Awinionu Bazylika Laterańska straciła na znaczeniu. Po powrocie z „niewoli awiniońskiej” (1377 r.) papieże z uwagi na poważne zniszczenia bazyliki laterańskiej i rezydencji przenieśli się na Watykan.

W ciągu wieków w Bazylice odbyło się pięć soborów powszechnych, rządy w jej murach sprawowało 161 następców św. Piotra. Mimo, że centrum chrześcijaństwa utożsamiane jest powszechnie z Bazyliką św. Piotra, to świątynia na Lateranie, zachowała swoje wyjątkowe znaczenie.

Poza wspomnianym ceremonialnym obejmowaniem rządów nad diecezją rzymską, właśnie w tej świątyni papieże sprawują Mszę św. Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek.

W poprzedzającą ten dzień Niedzielę Palmową wznoszony jest specjalny łuk triumfalny na pamiątkę wjazdu Chrystusa do Jerozolimy. W Boże Ciało z laterańskiej Bazyliki wyrusza procesja Bożego Ciała, która zmierza w kierunku Bazyliki Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore), ulicą Merulana.

Świątynia jest miejscem spoczynku wielu papieży od IV do XIV w., przechowywanych jest w niej także wiele cennych relikwii.