Każdego roku, w niedzielę poprzedzającą wybór Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową, w całej Polsce oraz środowiskach polonijnych obchodzony jest Dzień Papieski, podczas którego łączymy sięw modlitwie z obecnym papieżem oraz zagłębiamy się w nauczanie św. Jana Pawła II.
Polacy gromadzą się wtedy na liturgiach, nabożeństwach, czuwaniach modlitewnych, medytacjach oraz konferencjach poświęconych nauczaniu Ojca Świętego. Tydzień wcześniej we wszystkich parafiach odczytywany jest list pasterski Konferencji Episkopatu Polski, przygotowujący do tego wydarzenia. Dzień Papieski w każdym roku ma swoje hasło, wskazujące na istotny obszar papieskiego nauczania. Hasło to stanowi osnowę wszystkich wydarzeń modlitewnych, liturgicznych i artystycznych. Obchodom Dnia Papieskiego towarzyszą konkursy, wystawy, sztuki teatralne, wieczory poetyckie, imprezy sportowe, kulturalne, artystyczne, między innymi koncert galowy Dnia Papieskiego w Warszawie transmitowany przez TVP 1 i TVP Polonia.
Aspekt charytatywny tego dnia to przykościelna i publiczna zbiórka pieniędzy na rzecz funduszu stypendialnego dla zdolnej młodzieży z niezamożnych rodzin.Podopieczni Fundacji są nazywani mianem „żywego pomnika” św. Jana Pawła II, a wspieranie ich wyrazem wdzięczności Polaków wobec swojego Wielkiego Rodaka.
Przygotowanie uroczystości to duże wyzwanie organizacyjne, w które angażują się tysiące wolontariuszy, m.in. harcerze, ministranci, aktorzy, dziennikarze, piosenkarze oraz sami stypendyści. Fundację wspiera w tym wyjątkowym przedsięwzięciu Ogólnopolski Komitet Organizacyjny Dnia Papieskiego, w którego skład wchodzą przedstawiciele stowarzyszeń, fundacji i duszpasterstw z całego kraju.
Jan Paweł II gromadzi Polaków na całym świecie. W organizację Dnia Papieskiego włączają się również rodacy mieszkający poza granicami Polski i wspierają Fundację „Dzieło Nowego Tysiąclecia”, zarówno w wymiarze duchowym, jak i finansowym. Polacy mieszkający w Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Irlandii, Szwecji, Norwegii, Kanadzie, Argentynie, Australii czy Francji spotykają się na Eucharystiach i wspólnej modlitwie, organizują konferencje, wystawy i koncerty, aby wspólnie pielęgnować pamięć o największym z Polaków.
CZTERY WYMIARY DNIA PAPIESKIEGO
Wymiar intelektualny W całej Polsce organizowanych jest kilkadziesiąt seminariów naukowych i paneli dyskusyjnych, których tematem jest nauczanie św. Jana Pawła II. Mają one na celu przybliżyć wiernym treści nauczania Ojca Świętego i poszerzać wiedzę o Jego pontyfikacie.
Wymiar duchowy Dzień Papieski jest przede wszystkim dniem duchowej łączności z obecnym Ojcem Świętym i modlitwy w jego intencjach. We wszystkich parafiach całej Polski w niedzielę poprzedzającą Dzień Papieski odczytywany jest list pasterski Konferencji Episkopatu Polski. Odprawiane są Msze Święte w intencji Papieża, podczas których głoszone są homilie i katechezy poświęcone nauczaniu św. Jana Pawła II. W wielu parafiach odbywają liczne nabożeństwa oraz nocne czuwania połączone z medytacją nad papieskimi tekstami.
Wymiar artystyczny W wigilię Dnia Papieskiego na Zamku Królewskim w Warszawie Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia” wręcza jedną z najbardziej prestiżowych nagród w Kościele katolickim – nagrodę TOTUS. Dniu Papieskiemu towarzyszy także kilkadziesiąt innych dużych wydarzeń artystycznych, zarówno o zasięgu lokalnym, jak i ogólnopolskim. Zwieńczeniem jest Koncert Papieski, który w ubiegłych latach odbywał się najczęściej na Placu Zamkowym w Warszawie, natomiast obecnie rokrocznie miejsce ulega zmianom. Dzień Papieski wykracza też poza granice Polski. Do obchodów włączają się polskie parafie i Polonia zamieszkująca m.in. Australię, Stany Zjednoczone, Francję, Niemcy, Wielką Brytanię i Kazachstan.
Wymiar charytatywny Odpowiedzią na wezwanie Ojca Świętego do solidarności z ubogimi jest organizowana tego dnia publiczna zbiórka pieniędzy, w której corocznie udział bierze blisko 100 tysięcy wolontariuszy: ministrantów, harcerzy, młodzieży i dorosłych z różnych środowisk, wchodzących w skład Ogólnopolskiego Komitetu Organizacyjnego Dnia Papieskiego. Zebrane w ten sposób środki przeznaczone są na fundusz stypendialny Fundacji, która przyznaje stypendia uzdolnionym młodym ludziom pochodzącym z wiosek i małych miast. W ten sposób każdy może włączyć się w budowę „żywego pomnika” św. Jana Pawła II, jakim nazywani są stypendyści Fundacji.
Dzisiejsze wspomnienie zostało ustanowione na pamiątkę zwycięstwa floty chrześcijańskiej nad wojskami tureckimi, odniesionego pod Lepanto (nad Zatoką Koryncką) 7 października 1571 r. Sułtan turecki Selim II pragnął podbić całą Europę i zaprowadzić w niej wiarę muzułmańską. Ówczesny papież – św. Pius V, dominikanin, gorący czciciel Matki Bożej – usłyszawszy o zbliżającej się wojnie, ze łzami w oczach zaczął zanosić żarliwe modlitwy do Maryi, powierzając Jej swą troskę podczas odmawiania różańca. Nagle doznał wizji: zdawało mu się, że znalazł się na miejscu bitwy pod Lepanto. Zobaczył ogromne floty, przygotowujące się do starcia. Nad nimi ujrzał Maryję, która patrzyła na niego spokojnym wzrokiem. Nieoczekiwana zmiana wiatru uniemożliwiła manewry muzułmanom, a sprzyjała flocie chrześcijańskiej. Udało się powstrzymać inwazję Turków na Europę.
Zwycięstwo było ogromne. Po zaledwie czterech godzinach walki zatopiono sześćdziesiąt galer wroga, zdobyto połowę okrętów tureckich, uwolniono dwanaście tysięcy chrześcijańskich galerników; śmierć poniosło 27 tys. Turków, kolejne 5 tys. dostało się do niewoli. Pius V, świadom, komu zawdzięcza cudowne ocalenie Europy, uczynił dzień 7 października świętem Matki Bożej Różańcowej i zezwolił na jego obchodzenie w tych kościołach, w których istniały Bractwa Różańcowe. Klemens XI, w podzięce za kolejne zwycięstwo nad Turkami odniesione pod Belgradem w 1716 r., rozszerzył to święto na cały Kościół. W roku 1883 Leon XIII wprowadził do Litanii Loretańskiej wezwanie „Królowo Różańca świętego – módl się za nami”, a w dwa lata później zalecił, by w kościołach odmawiano różaniec przez cały październik.
Modlitwa różańcowa zajmowała poczytne miejsce w przykładzie życia i w nauczaniu św. Jana Pawła II. Jakkolwiek mówił on o tej modlitwie wiele razy, całokształt i równocześnie syntezę swojej nauki o niej zawarł w liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae z 2002 r. Stwierdził tam, że różaniec jest modlitwą odmawianą pod natchnieniem Ducha Świętego i umiłowaną przez licznych świętych (RVM 8); przypomniał, że jakkolwiek modlitwa różańcowa ma charakter maryjny, jest ona modlitwą na wskroś chrystologiczną (RVM 10), tym bardziej po ubogaceniu jej wspomnianymi chrystocentrycznymi tajemnicami światła. Jest nadto modlitwą typowo medytacyjną i wyraźnie kontemplacyjną, chociaż pozostaje modlitwą wokalną. W myśl zachęty z Novo Millennio Ineunte do kontemplowania oblicza Jezusa Chrystusa (nr 16), Ojciec Święty ukazał, jak różaniec prowadzi do upodabniania się do Zbawiciela i do stanu obcowania z Nim w sposób przyjacielski, właśnie poprzez kontemplowanie w rozważanych tajemnicach – razem z Maryją – Chrystusowego oblicza (RVM 10-15). Co więcej, owo nieustanne kontemplowanie oblicza Pańskiego, wprowadza odmawiającego różaniec, w życie Chrystusa i pozwala mu jakby oddychać Jego uczuciami, czyli naśladować przykład Jego życia pokornego, ubogiego, ukrytego, cierpliwego i doskonałego (RVM 15).
Według Jana Pawła II modlitwa różańcowa pulsuje niejako życiem ludzkim i może być dla każdego słodkim łańcuchem łączącym z Bogiem. Winna być modlitwą rodzin i za rodziny, modlitwą odmawianą wraz z dziećmi, aby tworzyć w ludzkich domach poniekąd klimat domu nazaretańskiego (RVM 39-43).
Napawa radością, że modlitwę różańcową cenią następcy św. Jana Pawła II – papież senior Benedykt XVI i papież Franciszek.
Istnieją różnorodne zrzeszenia praktykujące i szerzące nabożeństwo różańcowe, jak bractwa, kółka żywego różańca, a nadto w Polsce powstały w 1997 r. Podwórkowe Kółka Różańcowe Dzieci – ruch założony przez Magdalenę Buczek i wspierany przez Radio Maryja i Telewizję Trwam. Cieszy inicjatywa „Różaniec do granic” z otoczeniem całej Polski modlitwą różańcową właśnie w tegoroczne wspomnienie Matki Bożej Różańcowej, na zakończenie obchodów 100. rocznicy objawień fatimskich, gdzie Matka Boża prosiła o modlitwę różańcową. Ta inicjatywa wiernych z panem Maciejem Bodasińskim z Fundacji „Solo Dios Basta”, poparta przez Episkopat, tworzy wzdłuż polskich granic „żywy łańcuch” osób modlących się na różańcu w intencji naszej Ojczyzny i całego świata.
Za zgodą Świdnickiej Kurii Biskupiej odpowiadając na prośbę rodziny w dniu 02 LIPCA po wszystkich mszach świętych będzie przeprowadzona zbiórka przykościelna na rzecz 3,5 letniej Agatki Salamon. Agatka urodziła się z wrodzoną wadą serca, skorygowane przełożenie wielkich pni tętniczych z blokiem przedsionkowo komorowym, która prowadzi do niewydolności serca.
Zebrane środki będą przeznaczone na dwuetapową operację serca Agatki w Bostonie, koszt tych operacji wynosi 1 700 000 zł. Pierwsza operacja powinna odbyć się jak najszybciej dlatego serdecznie prosimy o wsparcie, modlitwę i pomoc aby zebrać potrzebne środki.
Agata jest podopieczną Fundacji Dzieciom ” Zdążyć z pomocą” ( nr subkonta: 38972), posiada również zbiórkę na internetowym portalu: siepomaga.
Z całego serca dziękujemy za każdą pomoc i wsparcie dla małej Agatki.
Ekstremalna, bo trzeba pokonać trasę 43 km. W nocy. Samotnie, we dwoje lub w niewielkiej grupie. W skupieniu, bez rozmów i pikników. Będzie boleć, bo opuściliście swoją strefę komfortu. Będziesz tutaj, podejmiesz ten trud nie dlatego, że oczekujesz, aby Bóg coś dla ciebie zrobił. Podejmiesz ten wysiłek, bo chcesz się z NIM spotkać i zacząć żyć sensownym życiem.
Ks. Jacek Stryczek: „Zacznę od trzech fundamentalnych tez. Pierwsza – nie da się zredukować życia do tego, aby było zawsze przyjemnie. Druga – nie da się zredukować życia do tego, aby zawsze było poczucie bezpieczeństwa. Trzecia – nie da się zredukować życia tylko do tego co znamy.
Posmakuj życia idąc na EDK, bo kiedy pójdziesz to zobaczysz jak przyjemne jest życie oparte na wyzwaniach. Może nie na końcu tej nocnej wyprawy, ale już na drugi dzień na pewno.”
EDK odpowiada na podstawowy problem wielu ludzi. Nie są zadowoleni z tego, jak wygląda ich życie. Jednak boją się zmiany – nie chcą utracić tego, co mają. Mają swoją strefę komfortu, w środku której jest dużo nierozwiązanych problemów. Kiedy jednak człowiek raz przekroczy te granice, właśnie w czasie EDK, może uwierzyć w to, że jest w stanie zmienić swoje życie.
Rozważania na kolejnych stacjach drogi krzyżowej są inspiracją do przemyśleń.
W tym roku rozważania EDK zbudowane są wokół sceny ukrzyżowania. Jezus – umiera, ale ku nadziei. Zły łotr, umierając na krzyżu robi to, co całe życie. Złorzeczy, jest hejterem. Dobry łotr podąża za Jezusem i jego nadzieją. To w scenie ukrzyżowania widać dwie różne postawy: hejtera i człowieka nadziei. Obaj byli łotrami. Wybrali zupełnie różne drogi życiowe. Dlatego EDK to wybór: hejter, albo człowiek nadziei. Jako piękni ludzie powinniśmy umieć cieszyć się dobrem, wspierać innych i dawać nadzieję. Nie hejtować. Obecnie hejt, czyli bezpardonowe uderzenia w drugiego człowieka są w modzie. Wystarczy, że ktoś ma w sobie negatywne emocje – i to wystarczy, aby w kogoś uderzyć. Nie akceptujcie tego. Uwolnijcie się od takiej pokusy.
Ekstremalna Droga Krzyżowa (EDK) odbyła się po raz pierwszy w 2009 roku.
W 2018 roku Świebodzice pojawiły się na liście prawie 300 miast z kilkunastu krajów skąd można było wyruszyć na trasę o długości 43 km. Liderzy EDK tworzyli możliwość poczucia Drogi Krzyżowej w inny niż dotychczas sposób. W sposób EKSTREMALNY.
W świebodzickich edycjach EDK na trasę wychodziło średnio ponad 40 osób. Przedział wiekowy uczestników, którzy ją ukończyli wynosił od 12. do 73 lat.
W 2023 roku po raz szósty możemy przejść EDK. Rozpoczynamy 24 marca. Msza św. w intencji uczestników odbędzie się o godz. 20:00 w parafii św. Mikołaja w Świebodzicach. Po zakończeniu mszy św. wyruszamy na trasę św. Mikołaja o długości 43 kilometrów. Zaczynamy i kończymy ją w Świebodzicach. Nasza trasa i jej opis jest dostępny na stronie www.edk.org.pltutaj również można się zarejestrować. Aktualne informacje znajdziecie na Facebooku – EDK Świebodzice.
Zapisy telefoniczne i dodatkowe informacje: Piotr 781 378 781 i Rysiek 535 145 615.
Zachęcamy do wyrzeczeń. Do przejścia całego dystansu. Jest oczywiste, że każdy w drodze może podjąć decyzję o wcześniejszym powrocie do domu. Szanujemy każdą osobę, która podejmuje wyzwanie, opuszcza swoją strefę komfortu.
EDK nie jest jedynie przygodą, impresją. Jest ważnym elementem pracy nad sobą. EDK to
heroizm na polach codzienności. EDK nie mierzy się jedynie podjętym wysiłkiem – oczekujemy owoców, zmiany na lepsze. Piękny człowiek to taki, z którym się lepiej żyje.
Idź na EDK, szukaj nadziei– stań się pięknym człowiekiem.Trasa to tylko narzędzie.
OŚWIADCZENIE
PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
W ZWIĄZKU Z PUBLIKACJAMI DOTYCZĄCYMI
METROPOLITY KRAKOWSKIEGO KARD. KAROLA WOJTYŁY
Święty Jan Paweł II to jeden z najwybitniejszych papieży i największych Polaków. Jego papieskie przepowiadanie, apostolskie wizyty, a także wysiłki dyplomatyczne przyczyniły się do wzrostu duchowego milionów ludzi na całym świecie. Dla nich Papież Polak był i pozostaje moralnym punktem odniesienia, nauczycielem wiary, a także orędownikiem w niebie.
W tym świetle szokujące są próby zdyskredytowania jego osoby i dzieła, podejmowane pod pozorem troski o prawdę i dobro. Autorzy tych dyskredytujących głosów podjęli się oceny Karola Wojtyły w sposób stronniczy, często ahistoryczny, bez znajomości kontekstu, bezkrytycznie uznając tworzone przez Służby Bezpieczeństwa dokumenty za wiarygodne źródła. Nie wzięli przy tym pod uwagę istniejących raportów i opracowań, które rzetelnie ukazują jego słowa i czyny. Członkowie Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski już raz podkreślili (18 listopada 2022 roku), że medialny atak na kard. Karola Wojtyłę, a następnie Papieża Polaka i jego pontyfikat ma swoje głębsze przyczyny.
Chciałbym w tym miejscu wyrazić moje serdeczne podziękowanie tym wszystkim, którzy w ostatnim czasie bronią dziedzictwa i osoby św. Jana Pawła II, który m.in. przyczynił się do wyzwolenia Polski i innych państw spod sowieckiego komunizmu.
To właśnie poczynając od decyzji Jana Pawła II, Kościół podjął zdecydowany wysiłek powołania struktur i opracowania jednoznacznych procedur, by zapewnić bezpieczeństwo dzieciom i młodzieży, należycie ukarać winnych przestępstw seksualnych, a przede wszystkim wspomóc osoby skrzywdzone. Wydając dokument Sacramentorum sanctitatis tutela dla całego Kościoła, który uznaje krzywdę wyrządzoną dziecku w sferze seksualnej za jedno z najcięższych przestępstw, Jan Paweł II zobowiązał wszystkie episkopaty świata do wprowadzenia szczegółowych norm postępowania w takich przypadkach. Była to decyzja ze wszech miar bezprecedensowa i przełomowa.
Obrona świętości i wielkości Jana Pawła II nie oznacza, oczywiście, twierdzenia, że nie mógł on popełniać błędów. Bycie pasterzem Kościoła w czasach podziału Europy na Zachód i blok sowiecki oznaczało konieczność mierzenia się z niełatwymi wyzwaniami. Trzeba też być świadomym tego, że w tamtym okresie obowiązywały, nie tylko w Polsce, inne niż dzisiaj prawa, inna była świadomość społeczna i zwyczajowe sposoby rozwiązywania problemów.
Wzywam zatem wszystkich ludzi dobrej woli, by nie niszczyć wspólnego dobra, a do takiego należy niewątpliwie dziedzictwo Jana Pawła II. Polacy winni pamiętać o błogosławieństwie, jakie Opatrzność dała nam za sprawą tego Papieża.
Warszawa, 9 marca 2023 roku
Abp Stanisław Gądecki
Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.Zgoda
